fbpx

Leven als nomade in Spanje

Het is al weer even geleden dat ik een blog update heb verstuurd, terwijl er is de laatste 2 maanden veel in beweging gekomen. Letterlijk ben ik in beweging, ik trek nu op mijn gemakje door Spanje en laat ik me leiden door wat er op mijn pad komt óf waar de zon schijnt.

In beweging
De beweging die ik maak spiegelt ook meteen mijn interne wereld, ik merk dat er veel aan het veranderen is. Er komen mensen op mijn pad die me motiveren en me inspireren, die soms iets triggeren en/of juist iets spiegelen van mezelf. Natuurlijk is dat overal zo, nu is het alleen intenser. Door de reis die ik maak en veel onderweg ben is het nog duidelijker en zijn de ontmoetingen korter en heb ik de ruimte om het te onderzoeken en weer achter me te laten.

Waarom reizen en ongebonden?
Daarnaast komt ook de vraag in me op: Waarom ik reis en en voor deze vrijheid kies, is dat egoïstisch? We horen aan anderen te denken, te doen wat anderen verwachten en er te zijn voor iedereen ten koste van jezelf. Door voor mezelf te kiezen hoor ik een interne stem: dat is egoïstisch. Terwijl ik het ook anders voel. Hoe meer ik kies voor mezelf en me laat leiden door wat voor mij belangrijk is hoe krachtiger en stabieler ik wordt. Hoe meer ik kies voor mezelf hoe meer ik opgeladen ben met positieve energie en hoe meer ik er echt kan zijn en kan geven vanuit onvoorwaardelijkheid. Het kiezen voor mezelf is juist een verrijking voor mijn omgeving. Ik zie kiezen voor jezelf echt als iets positiefs en de overtuiging dat het egoïstisch is laat ik los. Ik voel de vrijheid die het creëert om het los laten!

Het leven als nomade
Maar nu even terug naar mijn reis, halverwege november in Italië werd het me al te koud. Ik verhuisde eerst uit mijn tent naar een kamertje in het huis. Ik ben tot 10 december in Coccore gebleven en heb nog een groep helpen begeleiden wat heel prettig was en de perfecte afsluiting van mijn tijd daar in Italië. Deze plek was erg goed om even bij mezelf te komen, in stilte te zijn en alles even te voelen en te verwerken vanuit rust en op afstand. Naast het slechter wordende weer was het niet ideaal. Van de eigenaar kreeg ik elke dag wel te horen hoe ik iets anders moest doen. Ik kan makkelijk aanpassen en in respect hebben voor de regels, maar het ging wel erg ver en dat zijn niet de condities die passend zijn voor mij als ik langer ergens wil blijven. Ik miste de vrijheid en eigen autonomiteit in wonen. Gelijkwaardig, respect en liefde moeten bij mij voorop staan is wat ik zoek. Ook werd ik erg gewaardeerd en werd ik geconfronteerd met een diepgeworteld patroon. Als iemand wil dat ik blijf, begin ik zelf te twijfelen. Alleen de boodschap brengen dat ik ga vind ik dan al moeilijk, omdat ik weet dat ik iemand dan teleurstel. Vervolgens als ik het toch doe en iemand geeft allerlei argumenten waarom ik niet zou moeten gaan, dan weet ik volgens niet meer wat ik zelf wil. Mijn mening wordt vertroebeld doordat ik het goed wil doen voor anderen. Dat ten koste van mezelf. Ik stagneer dan en kom in een besluitloosheid. Deze reis gaat juist om me zelf in mijn kracht te zijn en vrij te zijn. Dat ik dit meteen zo tegenkom is dan meteen een moment om te oefenen. Ik zou zonder frictie of iemand te kwetsen nee kunnen zeggen als ik bij mezelf ben. Dat was de realisatie van deze plek en dat oefen ik nu en duidelijk ben ik dit aan het  doorbreken ben! Ik moet dan even tijd alleen in de natuur doorbrengen en dan wordt daarna zonder iets te doen alles helder.

Vanuit Italië boekte ik de ferry van Rome naar Barcelona. Ik hoorde achteraf van vrienden dat de dag erna een grote storm was, waarbij bomen om waaide en intens harde windstoten. Dit voelde als een teken dat ik echt het juiste had gekozen.

Heerlijk voelde ik me, op mijn weg, mijn vrijheid in het autootje en ik had prachtig rustig weer. In Spanje voelt het als thuiskomen,  het land waar ik al jaren terug naar toe wilde. Het favoriete land van mij en Eric en waar we samen nooit geweest zijn. Nu ben ik er alleen en draag ik hem met me mee, rijdend door het mooie landschap, het zachte klimaat. Toch ook emotioneel vol herinneringen, de dromen, open hart en bliss.

Wederzijdse inspiratie
Op de plekken waar ik kom is er een wederzijdse inspiratie. Ik inspireer mensen met de vrijheid de ongebondenheid die ik heb. De vastere plekken geven mij weer de inspiratie, het voordeel van juist wel gebonden zijn, het kunnen zijn en aarden op de plek heeft wel degelijk voordelen. Er is meer de mogelijkheid tot verbouwen van groenten het hebben van een huisdier het volledig offgrid wonen. Het opbouwen langdurige diepe contacten en mensen. Ik ben daarom ook blij dat ik in april 2024 in een ecodorp ga wonen in Veldhoven en al deze mooie dingen die bij mij passen daar zal hebben.

In Spanje kwam ik uit bij een plek in het dorpje Bolulla, het licht boven Alicante. Toen ik daar bijna was kwam ik in een soort extase. De bergen, de zon, ik voelde zoveel geluk en openheid, ik raakte helemaal ontroert door de schoonheid en de impact van de natuur op me en zo kwam ik daar aan. Het klikte vanaf het eerste moment super goed met de vrouw die ik een paar weken zou helpen. Het leek of we elkaar al lang kende en we herkenden veel van elkaar. Het is de locatie waar ik retraites ga geven, want er zijn prachtige huisjes mooi uitzicht, een zwembad, een trainingsplatform en tempel en meteen schitterende wandeling rond het huis mogelijk. In maart zal ik het eerste reset weekend op locatie hier gegeven worden. Ondanks dat ik ook graag langer in Bolulla zou willen blijven ging ik verder wetende dat ik terug zal komen. Ik ging naar het zuiden bij Sevilla. Ook Zuid-Portugal trok me aan vanwege het weer en dans evenementen die ik daar zag. Na 4 dagen Portugal samen met een vriend voelde het helemaal niet zo als ik had gedacht alles in me zei, je moet terug naar Spanje.

Ik voelde me opgelucht dat ik weer in Spanje was. Ik verbleef even bij een community en vervolgens een fijne airbnb waar ik weer enorme fijne connectie heb. Allemaal op plekken waar ik geïnspireerd raak door het leven van mensen. Denk aan de visie op het leven, de permacultuur, zo duurzaam en zelfvoorzienend mogelijk! zo fijn dat ik zo veel mooie mensen op mijn pad krijg.

wordt vervolgd

Liefde & dankbaarheid

Anne