fbpx

Leven in het Nu

Hoe vaak op een dag ben je daadwerkelijk in het ‘nu’? Een realisatie moment in mijn leven ontstond 10 jaar geleden, in 2013. Op dat moment volgde ik  een Qigong programma in Zwitserland

Ik had ‘de kracht van het nu’ van Eckart Tolle als audio boek bij me. Om te kunnen ontspannen ging ik veel wandelen daar in de bergen. Voor het eerst wandelde ik uren alleen. Struinend over de paden en besneeuwde bergen ontdekte ik nieuwe wegen en mooie routes. Ik had werkelijk één uur nodig om weer te zijn in het ‘nu’. Ik ging daarom minimaal 2 uur wandelen per keer. Ik liep daar door de knisperende sneeuw 1 uur dat mijn hoofd ratelde en vervolgens 1 uur dat ik kon zijn en kon genieten van mezelf en wat er rond me was. Het tweede uur zag ik dan de prachtige bomen, hoorde ik de geluiden rond me en was ik verwonderd door het mooie gevarieerde landschap.

Ik zette om sneller te kunnen genieten van het nu het audioboek van Eckart Tolle op. Ik hoorde de helft niet eens omdat ik weer in gedachtes ging. Paradoxaal kon ik niet in het ‘nu’ blijven om zijn audio te luisteren. Dus heb ik het boek meerdere keren geluisterd en elke keer hoorde ik weer nieuwe stukjes.

Nu 10 jaar later kan ik zien dat het een ommekeer  is geweest daar in de Zwistserse Alpen. Ik vond bijvoorbeeld rust in mijn leven en ik leerde om alleen te zijn. Vandaag de dag heb ik alleen tijd nodig om op te laden en heb ik nog steeds dat ik meegevoerd wordt in mijn eigen gedachtes, toch is het dan niet meer een uur, 10 minuten misschien. En in meditaties kan ik er meestal al heel snel in komen in de stilte in het nu.

Het is nu een training van me. om zo veel mogelijk aanwezig te zijn. Wat voel ik nu, wat zie ik nu, wat gebeurd er nu. Al het andere is niet belangrijk. zo als Ekart Tolle zegt:
‘In het nu ben je altijd gelukkig. Als je niet gelukkig bent, ben je niet in het nu.’

Ja en daar moet ik veel aan denken en help ik mensen ook aan het denken. Eigenlijk ga je vaak naar het verleden, naar de toekomst maar werkelijk in het nu zijn we niet vaak en niet lang.

Het is en klinkt eenvoudig met regelmaat is dat zooo moeilijk. Ik weet daarom alle trucjes om mensen te begeleiden om een patroon te vinden die bij ze past, want het levert daadwerkelijk zoveel op als je het wel doet.

Richard Rudd noemt de pauze momentjes de momentjes van reflectie ‘the art of contemplation’. Ik vind het woord contempleren prettig even los even verbinden met het al en het niets met het diepe in je te reflecteren uit de huidige zijn te stappen.

Zeker in de winter hoef je niet te verbinden met al de afleiding buiten je en wordt je juist uitgenodigd om naar binnen gaan de diep-te in, daar waar je eenheid, verbondenheid en de oerkracht vind.

Liefs Anne