Verslaving, en hoe doorbreek je het?
Door de laatste jaren zoveel met voeding bezig te zijn geweest van weinig voeding tot gezonde en plantaardige voeding heb ik ontdekt dat veel voeding ontzettend verslavend is. Het fascineert me al jaren waarom we doen wat we doen, waarom we ongezond gedrag vertonen en wat de rol van verslaving hierin is.
Er zijn zoveel aspecten van verslaving: is het erfelijk bepaald of niet? Komt het door trauma, tekorten, of vluchtgedrag? Mensen die verslaafd zijn, worden vaak zwak en zonder wilskracht genoemd. Maar er is zoveel meer over te zeggen. Daarom wil ik in de blog van mijn nieuwsbrief het thema verslaving behandelen, te beginnen met een inzicht van Richard Rudd.
De kracht van verslaving heeft een destructieve kant die gewoon snel de behoeftes wil vervullen. Het is zo krachtig dat ik mezelf zie lopen richting een plek waarvan mijn logische zelf weet dat het niet goed is en alleen mijn korte termijn verlangens vervult. Waarom lijkt het dan toch zo moeilijk om het te weerstaan?
Wat is dan het verlangen op zich? Om los te komen van verlangen, zou je het verlangen moeten omarmen. Het verlangen om vrij te zijn is ook weer een verlangen. Het enige wat je kunt doen is het accepteren, omarmen en toestaan, zodat je met lichtheid met je verlangen kunt omgaan. Zoals Richard Rudd zegt, “Het is het toestaan zodat je net genoeg wijn drinkt dat je net niet de intoxicatie voelt.” Het is het toestaan, het mag zonder de levensstroom af te snijden, want verbied je het jezelf dan stop je op een bepaalde manier ook de stroom van het leven en hou je het ook niet lang vol. Maar oh, wat is dat een dunne lijn. En op zoveel vlakken heb ik het al ervaren. Het is een thema die al sinds mijn tienertijd speelt en zo veel over te schrijven is en te contempleren. wordt vervolgt.
Waar ik op uit kwam, is wat er nu onder de verslaving zit. Waarom wil ik het niet? Ik kwam bij diepe emotionele lagen die opgelost en aangekeken mogen worden. Bijvoorbeeld, Waarom eet ik chocolade? Waarom wil ik het niet eten? Omdat ik dun en gezond wil zijn. Wat doet het met me als ik dat niet ben? angst, schaamte, al die emoties zijn ook nog eens gekoppeld aan herinneringen, aan conditioneringen of gekoppeld aan het collectief en aan doorgegeven patronen. Waar het ook zijn oorsprong heeft, ik voel het en het leeft in mij. En daarom is het via mij dat ik er iets mee kan doen.
Hoe zit het bij jou? Wat is jouw verslaving, of wat doe je dat niet in lijn is met jezelf? Welke gedachten en emoties liggen er bij jou onder? Door deze vragen te stellen en de antwoorden te verkennen, kunnen we beginnen met het helen van de diepere lagen en het loslaten van destructieve patronen en vrij komen van wat ons niet meer dient..
één reactie
Lieve Anne,
je schrijft heel mooi en trouw aan jezelf, het deed mij terugdenken aan mijn haptonomietijd.
Eens heeft Frans Veldman dit voor mij geschreven:
“Mezelf openend, ben ik schouwend en moedig gaan worstelen met essentiële elementen die me aangereikt zijn”.
“Oprecht naar mezelf kijkend en een goed inzicht waar pijn, valkuilen en verdriet liggen ben ik trouw aan mezelf mijn weg gegaan.”
Dat bovenstaande schrijft ik nu voor jou in (h)erkenning voor onze band als moeder en dochter, ik ben trots op je.
je mamaxxx