Ik ben licht
Weer zag ik dat vanuit het niks doen en het toestaan dat het mag om niks te doen, nieuwe inzichten ontstaan en de ruimte krijgen. Dat de speelsheid in mijn zijn weer boven kan komen. Het enige wat je hoeft te doen is loslaten en toestaan. Zoals het water van een meer stil wordt zodat je de mooie stenen/ parels op de bodem weer kunt zien. Mooi om te zien hoe niet alleen ik maar ook anderen weer opladen en weer in hun kracht komen. Welke parels heb jij op de bodem van je zijn liggen die je al even niet meer hebt gezien?
Ik heb in Spanje veel verwerkt. Ik heb nieuwe inzichten gekregen over mezelf, hoe ik functioneer, over emoties, over triggers en patronen en ik heb los gelaten en me overgeven aan wat er is. Het rare was ik kon bijna niet de computer open doen, de paar online afspraken die ik had vergat ik bijna gewoon. Ene kant heerlijk aan de andere kant ook moeilijk om een andere kant van mezelf te voelen en toe te laten. Het was alsof het oude helemaal blokkeerde en ik ‘hier’ moest zijn en totaal overgeven aan wat er nu hier is en het leven in het nu. Dat heb ik gedaan ik heb diepe connecties gelegd en de kracht van de natuur intens gevoeld. Elke paar weken leek het of mijn leven er anders uitzag en ik wist ook niet goed hoe het zou zijn een paar weken later. Waar ik zou wonen, waar ik zou slapen, wat voor werk of ik deed. Ik heb op de meest magische plekken van deze omgeving geweest, zoals in een idyllisch Spaans wit dorpshuisje, de mooiste landhuis van de omgeving met een ruim uitzicht over de hele vallei. En aan de rivier de Genal, op een land die vol met fruitbomen staat en vroeger heel het dorp van groenten en fruit voorzag, waar ik de mandarijnen, sinaasappelen en citroenen zo uit de boom eet en er zoveel is dat het meeste vergaat. Wat ik oefende was vertrouwen en volgen wat mijn intuïtie me aangaf en dat kwam het goed en kwam alles magisch op mijn pad, moeiteloos. Zo diep los laten heeft me goed gedaan maar ook periodes van rusteloosheid en verloren zijn gevoeld. Om zo te vertrouwen op het leven en dat het goedkomt heeft me geleerd dat het steeds weer goed komt hoe minder controle hoe magischer en krachtiger de dingen op mijn pad waren meer dan ik me soms kon beseffen.
Terwijl ik ook mijn omgeving inspireerde het leek als of ik een weg van licht achterliet, dat ik mensen raakte in hun hart en ik geraakt werd door hen. Ik kreeg overal terug dat mensen me licht vinden en me licht noemde. Ik voel zoveel dankbaarheid, er waren zoveel mensen die me oprecht dicht in de buurt wilde hebben. Wat een verrijking om dit zo te voelen en te ervaren.
Ik had tot een paar weken geleden geen idee hoe lang ik zou blijven. Toch voelde ik ineens een omslag. Ik had weer zin om naar Nederland te gaan, ik had net behulp van een paar mensen hier los gelaten wat ik los te laten had. Ik ben dankbaar dat ik het laatste jaar mijn creatieve kant weer aangewakkerd heb. En de grootste ontwikkeling zit in inzichten in mezelf, in inzichten in voeding. Het minder eten los gelaten en een nieuwe balans gevonden. Dat is niet op wilskracht, maar op een diepe laag mijn eigen schaduwkanten aan te kijken toe te laten en te accepteren. en dan ja, dan is alles goed.
Want je zelf diep accepteren, wow.. wat een oordelen, en angsten en wanhoop zat er eigenlijk achter., ik ben er nog steeds mee bezig. het op een diepe laag accepteren en dan vooral de gevoelens. Ik heb in de jaren zoveel tools dat ik zelf in meditatie er in ga, met tapping, gesprekken met fijne vrouwen hier en inzichten van een vriend die me spiegelt en terug geeft wat ik doe, kom ik ver. Daarnaast zelf af en toe een sessie ondergaan. Al met al is het helend op veel vlakken om ook toe te staan om helemaal te mogen ontvangen. En ja..ook een stuk spiritueel ego, gevoeld waar ik mee meeging de laatste jaren, en dit ook zien en voelen. acceptatie van iedereen en alles lijd tot een diepe zelfacceptatie. wat zijn de woorden , qua oordelen die toch nog op komen, en waar komen die dan vandaan? welke patronen trauma’s,, liefdevol en speels als de ruimte er voor was. was ik er mee bezig.
Ik begin weer heel erg benieuwd te raken naar Nederland. Hoe het gaat met het ecodorp waar ik ga wonen, ik heb zin om mijn vrienden en familie weer te zien en een knuffel te geven. Om met mijn skeelers over de platte straten te vliegen.. woehoe.. want de bergen hier zijn intens, ik houd echt van bergen, het zijn de plekken waar ik de kracht van deze planeet het sterkste voel en in mijn element bent.. maar ik moest dus een tijd weg zijn om te voelen wat ik zo fijn vind aan Nederland. En ik heb zin in het platte Nederland met zachte zomers.. vooral nu het hier 40 graden is…
Ik voel de kracht en waarde van mijn werk. De transmissie die ik kan geven om mensen te ondersteunen in deze tijden van intense transities. Van intensiteit van gebeurtenissen, hoe kun je dan in je kracht blijven? Wat verteld je lichaam je? Wat kun je zelf doen?
En verslavingen.. Ik heb zoveel verdiept in mijn eigen verslavingen in mijn eigen verlangens. En makkelijker is om je door de verslavingen van het leven mee te laten leiden, maar wil je dat? welke zin heeft de verdoving voor jou? Wat zijn de verslavingen die jou beperken? Hoe kun je die kan voelen, transformeren, toe laten?
Ik hoop van harte je heel snel weer te zien!
Ik zal ook heel binnenkort weer op socialmedia weer wat delen van mijn reis!
Liefs
