Het principe van ‘Wuwei’ en hoe je je leven kunt verbeteren.

‘Wuwei’ is een Taoïstische term die moeilijk exact te vertalen is. Wuwei helpt om je te herinneren je af te stemmen op het heden en de stroom en de loop van de natuur te accepteren.

Eigenlijk beschrijft het dat je de dingen doet met de minst mogelijke inspanning. Je laat alles lopen volgens een natuurlijke stroom, ook wel de flow genoemd. Door niet met je hoofd te analyseren maar los te laten en vertrouwen ontstaat er een ruimte waarin dingen zich ontvouwen. Het is de actie van ‘niet doen’. Toch is het niet lui, want meegaan met de natuurlijke ‘flow’ vergt soms een bewustwording en een vorm van energetische inspanning om hierop te vertrouwen. 

Regelmatig merk ik dat ik bewust Wuwei beoefen; het is bijna een levensfilosofie geworden. Zeker in deze afgelopen maand, toen ik abrupt werd geconfronteerd met een situatie waarin ik bewust heb gekozen om uiteindelijk de wijze van Wuwei te volgen. Een familielid zat in een behoorlijke crisis situatie en heb deze toen tijdelijk even in huis genomen. In plaats van me op zijn probleem situatie te storten en oplossingen aan te bieden heb ik getracht het los te laten en erop te vertrouwen dat een hij het zelf kan regelen. Temeer omdat ik voelde dat mijn actieve hulp niet op prijs werd gesteld. Actief niet doen. Dit is niet makkelijk en het werd in deze situatie op de proef gesteld. Het is zo ontzettend moeilijk om iemand te zien ‘vallen’ terwijl je dat zou kunnen helpen voorkomen. Toch heeft de persoon in kwestie uiteindelijk vallen en struggels nodig om in harmonie te komen met de eigen Wuwei, de eigen stroom van het leven om zelf daarna weer de vleugels uit te kunnen slaan. 

Aan het begrip Wuwei en vooral de Taoïstische wijsheid daarachter heb ik tijdens die periode veel aan moeten denken. 

In de context van de Taoïstische geschriften betekent Wuwei niet tegen de natuur ingaan of iets  forceren om te laten gebeuren. Het is hetzelfde als ‘meegaan met de stroom’, dus ‘niet met je hielen slepen of proberen het tij te keren’.

Alan Watts gebruikt het voorbeeld van een zeilboot. Hij legt uit dat roeien een nogal ondoordachte manier is om een boot over wild water te verplaatsen. Dit omdat het een enorme inspanning vereist om tegen de stroom van het water in te bewegen en ontzettende ontberingen met zich meebrengt. Zeilen daarentegen maakt gebruik van de krachten van de natuur, namelijk de kracht van de wind, om daarmee de boot behendig voor te bewegen en te manoeuvreren. In plaats van tegen de natuur in te gaan vereist zeilen dat je “moeiteloos door de natuur stroomt”.

Daarnaast spelen er natuurlijk ook veel emoties. Vooral als het iemand betreft waar je om geeft. De kunst is om jezelf toe te staan deze emoties te omarmen als ze komen en gaan. Wees aanwezig bij de pijn en het verdriet waar je onder lijdt. Verzet je er niet tegen. Probeer niet vast te houden aan het verleden of te smeken om een betere toekomst, want dit zal alleen maar onnodige pijn en strijd veroorzaken, net als roeien in de boot tegen de stroom in.

En ja, dit is een levensfilosofie waar ik nog veel in kan en wil leren.

Bron: